Thuis over ons nieuws Na 10 jaar dakloos weer een woning

Na 10 jaar dakloos weer een woning

Leestijd: 5 min

Komende zomer gaat iedereen gezellig weer met de tent op vakantie. Twee weken kamperen is hartstikke leuk, maar als je in een tent moet leven is dat heel anders, weet Sjacco Bakker. Hij was tien jaar dakloos, maar heeft sinds anderhalf jaar tot zijn grote geluk weer een eigen huisje in Alkmaar.

Eén stomme fout gooide het leven van Sjacco volledig overhoop. ,,Niemand beseft hoe snel je alles kwijt kunt raken. Je kan in een seconde vallen, maar hebt vervolgens tien jaar nodig om weer op te staan. Ik huurde particulier een woning en had wat wietplantjes staan. Dat mocht niet, dat wist ik. Het was mijn eigen stomme schuld dat ik op straat werd gezet. Als ik vooraf had geweten wat voor ellende die plantjes zouden veroorzaken, had ik het nooit gedaan.’’ 

Eerste nacht buiten

De eerste nacht buiten vergeet hij niet meer. ,,Ik probeerde te slapen op een bankje in het Heilooërbos. Het was zo koud. Ik lag te rillen onder twee molton matrasbeschermers. Om vijf uur ’s ochtends kwam er een man langs die zijn hond uitliet en hij belde gelijk de politie.’’ Zo begon Sjacco’s zwerversbestaan tussen Heiloo, Limmen en Alkmaar. ,,Ik heb veel in tenten geslapen. Ieder jaar kocht ik een visvergunning voor 80 euro. Zolang mijn hengel in het water lag, mocht ik daarmee drie dagen op dezelfde plek langs de sloot blijven staan.’’ 

Puur overleven

Sjacco zorgde altijd dat alles netjes bleef rond zijn tent. ,,Maar als mensen begonnen te klagen, kwam de politie langs om me weg te jagen. ‘Waar moet ik heen?’ Vroeg ik dan. ‘Maakt ons niet uit, als het maar niet hier is’, was dan het antwoord. Ze hebben me wel eens weggestuurd toen het 15 graden onder nul was en alles stijf bevroren.’’ Als je dakloos bent, moet je constant alert zijn, weet Sjacco. ,,Geen dak boven je hoofd betekent geen water, geen elektra, geen douche, je ’s nachts niet veilig voelen. Elk geluidje is gevaarlijk, maar niets horen is ook eng. Het is puur overleven. Ik had mazzel dat ik een hele goede vriend had, bij wie ik altijd terecht kon. Hij heeft me steeds door de ellende heen getrokken.’’ 

Stempel op je voorhoofd

Sommige vrienden is hij helaas ook kwijt geraakt. Je krijgt namelijk een groot stempel op je voorhoofd als je dakloos bent, heeft Sjacco gemerkt. ,,Ik heb me nooit anders of minder gevoeld, maar werd door de meeste mensen aangekeken als tweederangs burger. Ouders trokken hun kinderen bij me weg, mensen liepen met een boog om me heen. Waarom? Waarom ben je bang voor me? Ik ben ook maar gewoon een mens. We ademen dezelfde lucht in. Ik ben dezelfde jongen als vroeger. Het enige verschil is dat ik geen huis heb om in te wonen.’’

Bureaucratie

Alles deed Sjacco eraan om weer aan een woning te komen, maar tien jaar lang liep hij tegen ondoordringbare bureaucratische muren op. ,,Ik had geen adres, dus kon ik geen ID aanvragen. Zonder ID kon ik geen uitkering aanvragen en zonder geld geen huis. Het was een vicieuze cirkel waar ik niet uit kwam. Overal heb ik aangeklopt, bij gemeentes, bij de politie, maar niemand wilde me helpen.’’ Totdat twee jaar geleden de organisatie Housing First op zijn pad kwam. ,,Dat zijn echt toppers. Ik wou dat ik ze tien jaar eerder was tegengekomen. Zij hebben voor me gestreden en binnen no time was alles geregeld.’’


Wat is Housing First?

Via Housing First krijgen dakloze mensen direct van de straat een woning, met daarbij veel begeleiding. Uiteindelijk is zelfstandig wonen het doel. 


De koning van Spanje

Via Woonwaard kreeg Sjacco in augustus 2019 de sleutel van een éénkamerappartement in Alkmaar. ,,Ik ben Woonwaard enorm dankbaar voor de kans die ik heb gekregen. Dit huis betekent alles voor me. Ik voel me de koning van Spanje. Echt waar. Dit is van helemaal niets, naar helemaal alles. Ik heb verwarming, warm water, kastjes om spullen in op te bergen. Dat is zo fijn! En ik heb mijn trots en zelfrespect weer terug. Ik hoor weer bij de maatschappij.’’ 

Wennen aan thuis

Na tien jaar zwerven, was het wennen om weer in een normaal huis te wonen, vertelt Sjacco. ,,De eerste twee dagen had ik nog geen spullen en geen gordijnen. Er stond alleen een bank, waar ik op sliep. De straatlantaarn scheen recht in de kamer. Dat maakte me ongerust. Ik kon gezien worden en ik hoorde niets. In mijn tent kende ik alle geluiden. Hier was de stilte eng. Uiteindelijk ben ik achter de bank op de grond in slaap gevallen.’’ 

Lekker vissen

Inmiddels geniet Sjacco met volle teugen van zijn huis. Vanaf zijn balkon kijkt hij op het groen en een grote sloot. ,,Als het mooi weer is, zit ik nog steeds lekker te vissen. De buren komen dan even een praatje maken. Ik heb met alle buren goed contact. Ze vinden het heel gezellig dat ik hier ben komen wonen. Het vertrouwen van de mensen in mij is terug. Ik ben zo gelukkig nu. Ik mag dit nooit meer kwijtraken. Dat kan ik niet maken tegenover Housing First, Woonwaard, alle mensen die me geholpen hebben en mijn twee lieve katten. Dat gaat me echt niet gebeuren.’’ 

 

Tekst: 5RSCommunicatie

zoeken